Lief dagboek,
Op het moment dat ik dit schrijf zit ik met Max en Noortje in de auto onderweg naar huis. Wat een ervaring waren deze dagen. 48 uur heb ik op een onbewoond eiland geleefd en het voelt zo onwerkelijk.
Waar ik de eerste nacht best slecht heb geslapen door de wind, heb ik vannacht wel goed geslapen. Voor zover je dat tenminste kan doen met ijskoude voeten. Toch viel de kou mij reuze mee, maar daar was ik ook wel goed op voorbereid met een warme legertrui van mijn vader.
Het was vandaag een mooie dag. We hadden een paar kleine hagelbuien, maar het bleef droog genoeg om mooie foto’s te kunnen maken. Ik heb echt genoten van deze laatste ochtend, maar toch was ik blij toen ik de boot van boswachter Jaap zag aankomen. Ik voelde me net een klein kind dat op de kade stond te wachten op de stoomboot van Sinterklaas. Tijdens de tocht van anderhalf uur hebben we nog een zeearend kunnen spotten en konikpaarden zien grazen. Maar het echte geluksmomentje was toen ik weer voet op vaste land kon zetten.
Het enige waar ik nu naar verlang is een lange douche en m’n eigen bed.
Gelukkig duurt dat niet heel lang meer.
Lieve groet,
Sacha Loppies
1 reactie