Twee keer per week vertelt iemand over een voorwerp. Dit voorwerp is belangrijk: het doet ze denken aan vroeger. Toen ze hier nog niet woonden of bezig waren aan hun reis naar Nederland. Een voorwerp van onschatbare waarde. Deze week de Poolse gerechten van Dominika.
Het is kerst. Normaal gaat Dominika Piechulek (37) terug naar Polen om samen te zijn met haar familie. Dit jaar gaat alles anders. Polen is op slot: ‘’Je mag de grens wel over maar moet meteen in quarantaine’’, vertelt Dominika. Door de lockdown hier in Nederland is haar vlucht inmiddels gecanceld. ‘’Ik leef ernaar toe om je familie weer te kunnen zien, vooral nu.’’ Dominika verloor dit jaar haar oma en een goede vriendin.
Familie
Dominika was van plan om naar haar broer te gaan in Warschau. Voor maar één dag. ‘’Puur om eventjes met mijn neefje te kunnen spelen. Dat zijn de dingen die mij energie geven, daarna kan ik weer door.’’ Haar moeder die in de buurt van Opole woont, zou ook komen. Ze lijdt aan astma en blijft uit angst voor corona thuis. ‘’Ik mis haar enorm, een groot deel van mij is toch bij haar tijdens kerst.’’
Poolse kerst
Dan maar Polen naar Nederland halen, dachten Dominika en haar Poolse vriendin Aneta. Ze kennen elkaar nog niet zo lang, maar het klikt goed tussen de twee. ‘’Aneta kan ook niet naar Polen. Dus we kwamen met het idee om er in Nederland samen een Poolse kerst van te maken.’’ Met alleen maar traditionele gerechten uit de Poolse keuken: pierogi ruskie (Poolse dumplings), kroketjes van zuurkool en champignons, zure haring en kutia, en nog veel meer. Ook ligt er ‘opłatek’ op tafel. Deze witte wafels (zie foto) worden speciaal gemaakt voor kerstavond. ‘’Voor het eten deel je de opłatek met iedereen aan tafel. En wens je elkaar alle goeds.’’
Dubbelgevoel
Dominika is erg gelukkig in Nederland, maar het gemis van haar familie in Polen wordt steeds groter. ‘’Ik ben hier in Nederland opgegroeid. Maar mijn roots liggen nog altijd in Polen. En mijn familie. Even koffiedrinken, even met mijn neefje wandelen, die kleine dingen mis ik heel erg.’’ De twijfel om terug te keren naar Polen was er twee jaar geleden ineens. Maar de stabiliteit die Dominika in Nederland heeft opgebouwd is moeilijk om achter te laten. Een huis, een auto, haar financiële zekerheid. Of ze ooit definitief terugkeert naar Polen is nog de vraag. ‘’Ik hoop in ieder geval dat ik rond maart of april weer kan gaan. Naar mijn familie.’’
1 reactie